We kunnen ’s avonds niet overal vliegen, doorbreekt Hedwig ruw de dromerijen over de avondklokfilm. Oh, maar hoe doen we het dan, als we mooi stabiel bewegend beeld willen? Aha, de bakfiets!
Nog idealer, wist ik, is zo’n Riksja, waarmee vrijwilligers zorg cliënten rondrijden door de stad. Jammer genoeg bleek bij navraag dat we die alleen meekregen inclusief bestuurder. Dat leek me wat vervelend; ‘nog één rondje, meneer’. En dus kwamen we terug op de bakfiets. Een oproep op Facebook leverde de nodige aanbiedingen op. Toen kwam een vriendin van mij tussendoor die een bakfiets had staan. De mooiste operatie was dat ik daarvoor op mijn vouwfiets door de vrieskou naar Goverwelle fietste (geen trein, want twee dagen eerder had het zo gesneeuwd). Ik had bedacht dat de vouwfiets voorin de bakfiets mee terug kon. Zo ver kwam het niet, want ik kwam er op locatie achter dat het een tweewieler betrof. Om daar nu een volwassene voorin mee te vervoeren, dat leek Hedwig toch wat instabiel. Toegegeven, het is net even anders dan de twee kinderen die er normaal in zaten.
En dus ging de zoektocht verder. Toen iets later de schaatskoorts voorbij was en de sneeuw smeltende, vonden we via een contact van Hedwig een driewieler bakfiets. Een stevig exemplaar, vlak bij mij in de buurt, die we voor één avond leenden. Ik pikte hem op en opgetogen nam ik hem mee naar het centrum voor onze eerste opnames. Daar klauterde Hedwig met harnas en camera in de bak. Het werkte! En voelde hilarisch om zo rond te fietsen.
Omhoog was het wel pittig, maar wonder boven wonder hielden de fiets en mijn beenspieren (schaatser he!) het goed. Dan was er nog de drukte, het was ’s avonds allang niet meer zo stil als toen ik de inspiratie kreeg voor deze film. Als voor een skipiste stonden we te wachten bovenaan de Groenendaal tot de mensen weg waren. En toen lekker naar beneden sukkelen, de kuilen proberen te ontwijken, een beetje regelmatig fietsen. Het voelde heerlijk dat het eindelijk zo ver was. Hoe lang hadden we hier naar uit gekeken? We filmden voor! #Mensenmakendestad